Kobieta, która od zawsze chciała dawać, nie brać, a jej marzeniem było kochać, być kochaną i być szczęśliwą. Jej historia to jednak opowieść o upadku. Począwszy od kradzieży, przez bezrobocie, porno biznes, morderstwo, więzienie, yakuzę... aż do śmierci. Śmierci w brudzie, śmieciach i szaleństwie. A jednak historię tę opowiedziano wyjątkowo barwnie, w stylistyce teledyskowej i bajkowej - jak z filmów amerykańskich z końca lat 30. A w bajkach czasem jest morał. Ale to niech sobie każdy swój znajdzie...
tytuł oryginalny: Kiraware Matsuko no Issho, 嫌われ松子の一生 （きらわれまつこのいっしょう）
inne tytuły: The Life of Despised Matsuko, Memories of Matsuko
reżyseria: Tetsuya Nakashima, na podstawie powieści Muneki Yamada
scenariusz: Tetsuya Nakashima
montaż: Yoshiyuki Koike
muzyka: Gabriele Roberto, Takeshi Shibuya
zdjęcia: Masakazu Ato
scenografia: Towako Kuwashima
dźwięk: Junichi Shima, Tadao Tasai
producent: Hidemi Satani, Yasuhiro Mase
występują: Kana Okunoya (jako mała Matsuko), Nakatani Miki (jako dorosła Matsuko), Eita Nagayama (jako Sho), Yusuke Iseya (jako Youichi Ryu - Yakuza), Shosuke Tanihara (jako Shunji Saeki - pisarz), Asuka Kurosawa (jako gwiazda porno Megumi Sawamura), Gori(jako punk), Shinji Takeda, YosiYosi Arakawa (jako fryzjer), Mikako Ichikawa (jako siostra Matsuko)
Trailer pokazuje stylistykę filmu, ale nie dajcie się zwieść wierzchniej warstwie lukru:
Moja ocena: 3 - w miarę ciekawe w trakcie oglądania ;-). Trudno mi było ocenić film, bo w zasadzie częściowo mi się nie podobał, a częściowo był całkiem ciekawy...
Przyjaciółki ze szkoły - jedna ta bardziej dziewczęca o ładnym uśmiechu, druga niezdarna i trochę obcesowa. I chłopak - wplątany przez nie w historię o miłości, która, jak powiedziano mu - się między nimi zdarzyła, choć on o niej nie pamięta.
tytuł oryginalny: Hana to Arisu, 花とアリス
inne tytuły: Hana and Alice
reżyseria: Shunji Iwai
scenariusz: Shunji Iwai
muzyka: Shunji Iwai
zdjęcia: Noboru Shinoda
producent: Shunji Iwai
występują: Yū Aoi (jako Alice), Anne Suzuki (jako Hana), Tomohiro Kaku (jako Masashi Miyamoto ), Hiroshi Abe (znajomy matki Alice), Tae Kimura (jako nauczycielka baletu), Sei Hiraizumi (jako ojciec Alice)
To film o szkolnej przyjaźni i próbie czasu, jaką ona przechodzi. Pojawia się chłopak, a wraz z nim zazdrość. Nie jest to jednak banalny film o nastoletniej miłości. Shunji Iwai pokazuje ten nastoletni miłosny trójkąt za pomocą opowieści o tym, co się nie wydarzyło.
Film jest czasem zabawny, czasem smutny, czasem ukradkiem reżyser pokazuje nam tło rodzinne bohaterów, i choć widzimy tylko kilka jego elementów - domyślamy się czegoś o wiele smutniejszego, poważniejszego i złożonego.
W filmach Shunji Iwai młodzi bohaterowie są sami ze swoimi wewnętrznymi światami, żyją w świecie nieprzekraczalnym przez rodziców.
Dwie aktorki grają naturalnie i przekonująco. Nie zachwyciła mnie za to gra Tomohiro Kaku, która wydawała mi się niekiedy sztuczna.
Shunji Iwai potrafi pokazać, ile naturalnego uroku i piękna może mieć w sobie zwykła dziewczyna bez makijażu w zwykłym szkolnym mundurku. Oto scena, w której Alice (Yū Aoi) tańczy.
Moja ocena: 3 - w miarę ciekawe w trakcie oglądania, ale potem stwierdziłam, że niekoniecznie ;-)
Jest to prawdziwa opowieść o grupie dziewcząt z górniczej miejscowości, w której upada kopalnia - jedyne miejsce zatrudnienia mieszkańców. Córki górników - na przekór przeciwnościom losu i niezadowoleniu ich rodziców i krewnych - uczą się hawajskiego tańca hula, by wystąpić w nowo powstającym Hawajskim Centrum Spa.
tytuł oryginalny: フラガール, Hura Gāru
inne tytuły: Hula Girls, Tancerki hula
reżyseria: Sang-il Lee
scenariusz: Sang-il Lee, Daisuke Habara
montaż: Tsuyoshi Imai
muzyka: Jake Shimabukuro
zdjęcia: Hideo Yamamoto
scenografia: Yohei Taneda
dźwięk: Mitsugu Shiratori
producent: Hitomi Ishihara
występują: Yū Aoi (jako Kimiko), Sumiko Fuji (jako mama Kimiko), Ittoku Kishibe (jako pan Yoshimoto), Yasuko Matsuyuki (jako nauczycielka tańca), Katsumi Takahashi (jako ojciec), Etsushi Toyokawan (jako brat), Shizuyo Yamazaki (jako Sayuri), Eri Tokunaga (jako Sanae, przyjaciółka)
Film ten w 2007 roku był nominowany do12 nagród przyznawanych przez Japońską Akademię Filmową, i zdobył pięć głównych, w tym za najlepszy film, za najlepszy scenariusz, najlepszą reżyserię i w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa (nagrodę tę otrzymała Yū Aoi).
Akcja filmu dzieje się w połowie lat 60. w miejscowości Iwaki w prefekturze Fukushima. Historia opowiada o powstaniu Hawajskiego Centrum Spa (pierwszego tego typu w Japonii), które funkcjonuje do tej pory i słynne jest z zespołu tanecznego wykonującego hawajskie tańce.
Przed zdjęciami do filmu aktorki przez trzy miesiące ćwiczyły taniec hula, by na planie zdjęciowym wykonać go profesjonalnie.
Dziewczyna z zimnej wyspy Hokkaido przyjeżdża do Tokio na studia. Jest kwiecień, i wszystko obsypane jest różowymi płatkami kwiatów spadającymi z rozkwitających sakur... Krótka i ledwo dostrzegalna romantyczna historia w krótkim (67 min) wiosennym filmie o szkolnej miłości.
tytuł oryginalny: Shigatsu monogatari, 四月物語
inne tytuły: April Story
reżyseria: Shunji Iwai
scenariusz: Shunji Iwai
muzyka: Shunji Iwai
zdjęcia: Noboru Shinoda
scenografia: Yuji Tsuzuki
producent: Hidemi Satani
występują: Takako Matsu (jako Uzuki Nireno), Seiichi Tanabe (jako Yamazaki), Kaori Fujii (jako sąsiadka), Rumi (jako koleżanka ze szkoły)
W roli głównej Takako Matsu, aktorka, która zagrała żonę pisarza w filmie "Viyon no tsuma".
Jest to jeden z tych filmów Shunji Iwai - w którym ważne są obrazy, muzyka, sceny - nie słowa.
Trochę spokojnej atmosfery filmu :
Ocena filmu: 2,5 - trochę mnie nudził, ale obejrzałam do końca, bo pomyślałam, że to nie jest zły film :-]
Ciepły, rodzinny, wzruszający - a zarazem zabawny i surrealistyczny film, którego akcja dzieje się w małej spokojnej miejscowości japońskiej. Małej Sachiko towarzyszy gigantyczna wersja jej samej, której nikt oprócz niej nie widzi, młody Hajime zakochuje się w koleżance z klasy, dla której uczy się grać w grę go, ich dziadek realizuje swoje marzenie - nagranie urodzinowej piosenki, ich matka rysuje kadry krótkiego projektu anime... a wszystko pełne ciepła, spokoju, małych lecz ważnych marzeń i celów, do których każdy z nich dąży.
tytuł oryginalny: Cha no aji, 茶の味
inne tytuły: The Taste of Tea, Smak herbaty
reżyseria: Katsuhito Ishii
scenariusz: Katsuhito Ishii
montaż: Katsuhito Ishii
muzyka: Little Tempo
zdjęcia: Kosuke Matushima
scenografia: Yuji Tsuzuki
kostiumy: Ikuko Utsunomiya
producent: Kazuto Takida, Kazutoshi Wadakura, Hilo Iizumi
występują: Tadanobu Asano (jako wójek, Ayano), Maya Banno (jako córka, Sachiko), Takahiro Sato (jako syn, Hajime), Satomi Tezuka (jako mama, Yoshiko), Tatsuya Gashūin (jako dziadek), Tomokazu Miura (jako ojciec, Nobuo), Anna Tsuchiya (jako Aoi Suzuishi), Ken'ichi Matsuyama (jako młody mężczyzna w czerwonej koszulce), Kaiji Moriyama (jako tancerz)
Polecam ten film. Film jest pełen ciepła, i takiego spokoju, o jakim się marzy, ale jest to spokój zdający się promieniować z bohaterów - którzy w harmonii z otoczeniem i ze sobą realizują swoje marzenia.
Ten ciepły spokój do filmu przede wszystkim wnosi Tadanobu Asano, który gra tutaj wujka Sachiko i Hajimego, opowiadającego im dziwaczną historię ze swojego dzieciństwa o tajemniczym lesie.
Film zaskakuje czasem dziwnymi obrazami, nie są one jednak niepokojące, są surrealistyczne jak oczarowujący dobry sen.
W filmie oprócz rodziny Haruno pojawiają się też inne - niezwykłe i zwykłe zarazem - postacie. To jest właśnie urok tego filmu - pokazuje on, jak można być zwykłym, normalnym człowiekiem, a zarazem jak niezwykłym i ciekawym :-)
Film został nagrodzony wieloma nagrodami :-)
Moja ocena: 5 - podobało mi się, mogłabym obejrzeć i drugi raz :-D (szczególnie, że nie zauważyłam Ken'ichi Matsuyamy, którego znalazłam w obsadzie :-))
