Hana and Alice, 2004, Japonia

Przyjaciółki ze szkoły - jedna ta bardziej dziewczęca o ładnym uśmiechu, druga niezdarna i trochę obcesowa. I chłopak - wplątany przez nie w historię o miłości, która, jak powiedziano mu - się między nimi zdarzyła, choć on o niej nie pamięta.

tytuł oryginalny: Hana to Arisu, 花とアリス
inne tytuły: Hana and Alice
reżyseria: Shunji Iwai
scenariusz: Shunji Iwai
muzyka: Shunji Iwai
zdjęcia: Noboru Shinoda
producent: Shunji Iwai
występują: Yū Aoi (jako Alice), Anne Suzuki (jako Hana), Tomohiro Kaku (jako Masashi Miyamoto ), Hiroshi Abe (znajomy matki Alice), Tae Kimura (jako nauczycielka baletu), Sei Hiraizumi (jako ojciec Alice)

To film o szkolnej przyjaźni i próbie czasu, jaką ona przechodzi. Pojawia się chłopak, a wraz z nim zazdrość. Nie jest to jednak banalny film o nastoletniej miłości. Shunji Iwai pokazuje ten nastoletni miłosny trójkąt za pomocą opowieści o tym, co się nie wydarzyło.

Film jest czasem zabawny, czasem smutny, czasem ukradkiem reżyser pokazuje nam tło rodzinne bohaterów, i choć widzimy tylko kilka jego elementów - domyślamy się czegoś o wiele smutniejszego, poważniejszego i złożonego.

W filmach Shunji Iwai młodzi bohaterowie są sami ze swoimi wewnętrznymi światami, żyją w świecie nieprzekraczalnym przez rodziców.

Dwie aktorki grają naturalnie i przekonująco. Nie zachwyciła mnie za to gra Tomohiro Kaku, która wydawała mi się niekiedy sztuczna.

Shunji Iwai potrafi pokazać, ile naturalnego uroku i piękna może mieć w sobie zwykła dziewczyna bez makijażu w zwykłym szkolnym mundurku. Oto scena, w której Alice (Yū Aoi) tańczy.

Moja ocena: 3 - w miarę ciekawe w trakcie oglądania, ale potem stwierdziłam, że niekoniecznie ;-)